The Iron Lady

คุณต้องมีความสามารถมากในการทำงานกับ Meryl Streep ยังช่วยให้รู้วิธีใช้เธอด้วย "The Iron Lady" ล้มเหลวในทั้งสองหมวดนี้ สตรีพสร้างการปลอมตัวที่แปลกประหลาดของนายกรัฐมนตรีมาร์กาเร็ต แทตเชอร์ของอังกฤษ แต่ในภาพยนตร์เรื่องนี้ เธอแต่งตัวจนไม่มีที่ไป ผู้กำกับฟิลลิดา ลอยด์ และนักเขียนบทภาพยนตร์ อาบี มอร์แกน ดูเหมือนจะไม่ค่อยเข้าใจสิ่งที่พวกเขาคิดเกี่ยวกับแทตเชอร์หรือสิ่งที่พวกเขาต้องการจะพูด

หากเคยมีชีวประวัติที่ต้องการความคิดเห็นเกี่ยวกับเรื่องนี้ ชีวประวัตินั้นจะดูเหมือน "The Iron Lady" แทตเชอร์ดำรงตำแหน่งสามสมัยอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน แบ่งบริเตนใหญ่อย่างขมขื่น และนำประเทศของเธอในช่วงสงครามฟอล์คแลนด์ ซึ่งดูเหมือนจะเป็นการฝึกความโอหังทั้งสองฝ่ายเป็นส่วนใหญ่ ก่อนสงคราม (และตอนนี้) ไม่มีใครพูดตรงๆ เกี่ยวกับหมู่เกาะฟอล์คแลนด์ และนโยบายต่างประเทศของแทตเชอร์มีจำนวนเท่ากับ: "พวกเขาเป็นของเรา และคุณก็ไม่สามารถมีพวกมันได้" ด้วยเหตุนี้ กองทหารผู้กล้าหาญของทั้งสองฝ่ายจึงถูกสังหาร และบรรดาผู้ที่ห่วงใยสามารถหลอกตัวเองว่ามีจุดเล็ก ๆ ของดินต่างประเทศ เท่าที่แทตเชอร์สนใจ จะเป็นอังกฤษตลอดไป (เชิงอรรถ: อังกฤษไม่ได้ถือว่าแปลก)

แน่นอน อาร์เจนตินาเริ่มสงครามด้วยการรุกรานหมู่เกาะฟอล์คแลนด์ ซึ่งขัดแย้งกับการอ้างสิทธิ์ของบริเตนตั้งแต่ปี พ.ศ. 2376 คุณไม่สามารถพูดได้ว่าพวกเขารอนานพอก่อนจึงจะลงมือปฏิบัติ และถ้าอาร์เจนตินาโจมตีทางทหาร แทตเชอร์จะทำอะไรได้บ้าง? เธอถูกบังคับให้ปกป้องหมู่เกาะ ผู้เป็นที่รักจากทั้งสองฝ่ายที่สูญเสียใครบางคนในสงครามครั้งนั้นจะต้องถูกกดดันอย่างหนักที่จะเข้าใจว่าทำไมความตายจึงมีประโยชน์หรือจำเป็น

นั่นไม่ใช่ความกังวลของแทตเชอร์ ในฉากที่โดดเด่นซึ่งเกิดขึ้นในวัยชราที่เพิ่มมากขึ้นของเธอ เธอประกาศว่าความคิดมีความสำคัญต่อเธอมากกว่าความรู้สึก ดูเหมือนว่าจะเป็นหลักการกำกับดูแลชีวิตของเธอ ทำให้เธอสามารถมองปัญหาการว่างงาน ความหิวโหย และคนเร่ร่อนในแนวหน้าในประเทศได้อย่างจำกัด ใน "Shanghai Express" มาร์ลีน ดีทริช กล่าวคำอมตะ: "ต้องใช้ผู้ชายมากกว่าหนึ่งคนในการเปลี่ยนชื่อของฉันเป็น Shanghai Lily" ในทำนองเดียวกัน Iron Lady ดูเหมือนจะมีชื่อเล่นที่ดี

มีเพียงไม่กี่คนที่เป็นกลางในความรู้สึกที่มีต่อเธอ ยกเว้นผู้สร้างภาพนี้ พวกเขาเข้าหาแทตเชอร์ในฐานะบุคคลในเทมเพลตชีวประวัติที่มีเกียรติซึ่งกลไกการสวมบทบาทที่สะดวกสบายช่วยให้นางเอกได้ทบทวนบทสำคัญ ๆ ในชีวิตของเธอเพื่อให้เราเข้าใจว่ามันเป็นชีวิตที่แท้จริง

จากจุดเริ่มต้นอันต่ำต้อยของเธอในฐานะ "ลูกสาวคนขายของชำจากแกรนแธม" ที่เป็นที่เลื่องลือ เธอเริ่มต้นในระดับต่ำสุดของพรรคอนุรักษ์นิยมและไม่เคยหยุดนิ่งเลยในการปีนป่าย ความทะเยอทะยานของเธอไม่มีขีดจำกัด กลยุทธ์ของเธอโหดเหี้ยม เหยื่อของเธอที่กลุ่มอนุรักษ์นิยมเป็นผู้ชายหลายคนคิดว่าพวกเขากำลังพยายามหาอำนาจ เธอเป็นชัยชนะของสตรีนิยมหรือไม่? ดูเหมือนว่าตัวเธอเองแทบจะไม่คิดแบบนั้นเลย และมีฉากบางฉากที่บ่งบอกถึงระยะห่างทางอารมณ์จากลูกๆ ของเธอและการแต่งงานโดยอิงจากการดูหมิ่นตนเองของสามีที่ถอยห่างอย่างน่าทึ่ง (จิม บรอดเบนท์)

เธอเป็นสัตว์ประหลาดหรือไม่? นางเอก? หนังไม่มีความเห็น. เธอเป็นความจริง คุณปล่อยให้หนังได้เห็นมัน ไม่ว่าความรู้สึกของคุณเกี่ยวกับแทตเชอร์จะเป็นอย่างไรก่อนที่คุณจะเห็นมัน ตอนนี้คุณมีภาพบางส่วนที่จะประกอบกับมัน ความล้มเหลวบางส่วนอาจเกิดจากผู้กำกับฟิลลิดา ลอยด์ ซึ่งภาพยนตร์เรื่องแรกแสดงร่วมกับสตรีพด้วย นั่นคือ "Mamma Mia!" (2551) ไม่ใช่จุดสูงสุดในอาชีพนางสตรีพ

ฉันเคยเห็นอำนาจส่วนตัวที่ไม่ธรรมดาของแทตเชอร์ครั้งหนึ่ง เมื่อ Conrad Black นับ Sun-Times ในการถือครองของเขา เขาได้เรียกประชุมคณะกรรมการที่ปรึกษาระหว่างประเทศของบริษัท Hollinger ของเขาในชิคาโก ที่นั่งรอบโต๊ะขนาดใหญ่มี Lady Thatcher และเจ้าหน้าที่รัฐ ผู้ดำรงตำแหน่ง เกจิ และนักวิชาการจากทั่วโลก เพื่อให้คุณได้แนวคิด หนึ่งในนั้นคือ Henry Kissinger (ฉันกลับไปตามกำแพงกับลูกน้องคนอื่น)